شاهرود پرس: ایام رسمی انتخابات به سرعت در حال رسیدن است و هر روز بر شور و جنب و جوش آن افزوده می شود.
* سید امیررضا حسینی نژاد
در این میان سه استراتژی در بین کاندیداهای انتخابات در هر دوره ای و هر نوع انتخاباتی وجود دارد که غلط یا درست مساله مبتلابه آن است.
یک سری از کاندیداها برای بار اول است که در انتخابات شرکت می کنند و قاعدتا برای معرفی خود با چالشهای فراوانی روبرو هستند و تا خود را معرفی کنند باید وقت و انرژی فراوانی را بگذارند تا بتوانند در دایره رقبا به چشم بیایند و مردم گوشه چشمی هم به آنان داشته باشند.
این دسته از افراد معمولا از ترفندهای مختلفی استفاده می کنند که یکی از آنها ادعاهای عجیب و غریب و بعضا ناشدنی در بین مردم است. ادعاهایی که نه در حد وظایف تعریف شده کاندیداست و نه در حد و اندازه های وی. اما شیوه بیان همین ادعاهای بی پایه و اساس در بین عامه مردم می تواند بسیار کارساز باشد. بنابراین کسانی که می خواهند به طور جدی وارد این عرصه شوند معمولا از مشاورانی زبده و حتی عوام فریب استفاده می کنند تا بتوانند رای مردم را از آن خود کنند.
ایجاد پروپوگاندا و سر و صداهای نامعقول، اظهار نظرهای تند و منتقدانه در مورد منتخب یا منتخبان فعلی مردم و زیرسوال بردن برنامه های آنها در طول دوره کاریشان و حتی زیرتیغ بردن کلیه فعالیت ها و نادیده گرفتن آنها ، همه و همه از جمله برنامه هایی است که یک کاندیدای تازه کار می تواند از آنها استفاده کند و آراء خود را افزایش دهد.
البته این گونه رفتارها اگرچه در کاندیداهای مسبوق به سابقه هم دیده می شود اما ظهور و بروز آن در بین تازه کارها و به اصطلاح صفر کیلومترها پررنگ تر و عیان تر است.
خصوصیت اصلی کاندیداهای تازه وارد اینست که چون معمولا سوابق اجرایی و عملکرد خاصی ندارند باید برای پر کردن متن سخنرانی ها و مطالب خود از چاشنی دیگری استفاده کنند که همانا تخریب کاندیداهای دیگر و از همه مهمتر کسی یا کسانی است که هم اکنون تصدی آن پست را دارند.
ایراد گرفتن از پروژه ها، تخریب چهره و سابقه وی با دلایل درست یا نادرست و حتی به صورتی ناجوانمردانه و در کل زیر سوال بردن کل حیثیت وی برای رسیدن به هدف از جمله برنامه های این گروه از افراد است. این کاندیداها معمولا کنار گود نشسته اند و بدون دانستن مشکلات سر راه شخص فعلی و همچنین چالشهای مملکت دائما نق می زنند که اگر این می شد آن می شد و غیره و البته در اکثر موارد خود به عمل معمولا غلط خود واقف هستند.
اما عده ای دیگر از کاندیداها کسانی هستند که در دوره قبل انتخابات منتخب مردم بوده اند و هم اکنون تصدی آن پست را دارند. کاندیدهایی که برای ماندن در کورس رقابت به طور طبیعی نیازی به تخریب ندارند و با مرور کارنامه اجرایی خود و بعضا پروژه های جدید می توانند به رقابت بپردازند و اصولا حرف برای گفتن دارند.
اگر چه در بین این دسته از افراد هم تخریب چی وجود دارد اما اگر افراد این دسته منطقی و با سیاست باشند اقدامات خود را بازتعریف می کنند و برنامه های آینده و تکمیلی خود را می گویند و معمولا از تخریب چهره های رقیب پرهیز می کنند .
این دسته از افراد به سبب کارنامه ای که از خود به جای گذاشته اند حال چه خوب و چه بد و یا متوسط مورد قضاوت مردم قرار می گیرند و معمولا اگر عملکردشان در دوره قبلی خوب بوده باشد رای مردم بازهم برای آنهاست.
کسانی دیگر هم هستند که کاندیدا می شوند اما با علم به نماندن در انتخابات فقط برای ،به نفع کسی یا کسانی کنار رفتن، می آیند و هدفشان یا امتیاز گیری و یا امر خیر! است.
و در آخر عده ای از کاندیداها هم هستند که واقعا می دانند رایی ندارند اما برای مطرح شدن و اهدافی دیگر در کورس انتخابات می آیند.
به هر حال مهم اینست که بازار انتخابات توسط همه این گروهها داغ می شود و آنچه که می ماند اخلاق و صداقت است و کسانی که در این کارزار اخلاق و انسانیت را فدای رقابت و اخذ آراء می کنند بازنده ترین افراد هستند.